Bijna opgepakt in Ubud
Door: steefenmir
Blijf op de hoogte en volg Miriam
03 Augustus 2010 | Indonesië, Ubud
Hallo allemaal,
We schrijven dit reisverslag vanuit een internetcafe in Ubud (in het midden van Bali), maar dat had net zo goed het gevang kunnen zijn. We hebben vanochtend een scooter gehuurd voor een dag (voor 4 euries) om daarmee de omgeving van Ubud te bekijken. We zijn de stad uitgereden de bergen in op zoek naar een afgelegen tempel. Na een km of 30 hadden we nog geen tempel gezien en vroegen we ons af of we verkeerd zaten. We besloten de weg omhoog verder maar te volgen in de hoop een mooi uitkijkpunt te vinden. Bijna boven aan de berg werden we staande gehouden door politie langs de weg (de hele vakantie nog geen politie op straat te bekennen). De agent vroeg ons om de papieren voor de scooter. Die konden we laten zien. Vervolgens vroeg hij om ons IDP (internatinaal drivers permit). Wij zoeken in onze rugzak....geen IDP te vinden natuurlijk. Ook geen Nederlands rijbewijs trouwens, want die waren we vergeten. Die liggen nog in Holland namelijk. Steef had in een van de reisgidsen al iets gelezen over een IDP, maar was dat vervolgens net zo hard weer vergeten. De agent begon een verhaal over een officiele overtreding, waar een fikse boete aan verbonden is en een bezoek aan de rechter en inbeslagname van de scooter. Mir vroeg al enigszins in paniek wanneer dat bezoek aan de rechter moest plaatsvinden, waarop de agent aangaf dat dat wel even kon duren. Daarna sloeg de paniek bij Mir om in dikke tranen, waarbij ze snikkend vroeg of we nog wel naar huis konden over een week. Steef had de avond ervoor in de reisgids ook iets gelezen over corrupte politie die toeristen langs de weg aanhoudt om ze wat geld af te troggelen, ook wel "bekeuren" genoemd. Op die manier steken ze het geld in eigen zak in plaats van de staatskas te vullen. Mir was hier duidelijk niet van op de hoogte en was duidelijk helemaal van streek. Steef vroeg de agent voor welk bedrag de agent ons zou laten gaan, maar de tranen van Mir hadden een wonderbaarlijke uitwerking. De toon van de agent veranderde compleet bij het zien van een huilende blonde dame, waardoor we er met een waarschuwing afkwamen. Sterker nog, we moesten per se van de agent doorrijden naar de top van de berg om daar een paar mooie foto's te maken. Mir wou z.s.m rechtsomkeer naar Ubud terug om van de scooter af te komen, maar de agent stond erop dat we doorgingen en gaf aan dat hij ons door zou laten gaan als we boven waren geweest en dezelfde route weer terug zouden gaan. We zijn daarom maar braaf doorgereden, met schrik in de benen. Boven aangekomen bleek er inderdaad een uitzichtpunt te zijn over een vulkaanlandschap en een mooi bergmeer, maar daar konden we niet echt meer van genieten. We bleken overigens niet de enige touristen te zijn die door de politie zijn aangehouden, want boven op de berg troffen we meerdere gedupeerde touristen op scooters. Toen we ze vroegen naar hun verhaal, kwamen we erachter dat de tranen van Mir ons toch mooi een fikse boete hebben bespraard, want de anderen touristen hadden in de buidel moeten tasten. De boete bedroeg een niet misselijk 3000 roepiah, oftewel 24 eurocent!
We zijn zo snel al mogelijk weer teruggereden richting Ubud en passeerde zoals verwacht de politiefuik. We mochten gelukkig doorrijden en werden zwaaiend
en met de duim ophoog begroet. Best een spannende ervaring...
Onderweg naar Ubud besloten we toch nog snel even het Elephant Sarafi Park te bezoeken. Een soort pieterburen voor olifanten, opgericht door een Australier. Je kan zittend op een olifant een tochtje door de jungle maken, maar dat stelde niet al te veel voor en het was ook aardig druk. Hebben we dus niet gedaan. Wel hebben we de olifanten van heel dichtbij gezien en hebben we 2 jonkies kunnen voeren. Dat was wel erg leuk, maar we konden nog steeds niet echt relaxen. We reden nog steeds illigaal op een scooter en zater nog een aardig stuk buiten de stad in het midden van de jungle.
Na het olifanten park zijn we daarom als de brandweer naar Ubud gereden en hebben we de scooter 3 uur eerder dan gepland ingeleverd bij de eigenaar. Pas toen voelde we opluchting en zijn we bij zwembad bij het hotel gaan zitten. We zitten trouwens in een bijzonder hotel, dat compleet in Balinese stijl is ontworpen (zie foto's). De kamers zijn groot en we krijgen het ontbijt op onze eigen varanda gerserveerd.
Morgen gaan we het op de fiets proberen. Hier hebben we geen papieren voor nodig of wat voor bewijs dan ook. We gaan met een groep fietsend de heuvels en rijstvelden in de omgeving van Ubud verkennen.
Tot morgen!
Groetjes Steef en Mir
PS
We hebben in dit internetcafe opnieuw een superverbinding. 2 foto's uploaden duurt zo'n 30 minuten. We stoppen ermee en gaan morgen op zoek naar een snellere verbinding. Er zijn een hoop tenten in Ubud met internetmogelijkheden, dus dat gaat misschien wel lukken.
We schrijven dit reisverslag vanuit een internetcafe in Ubud (in het midden van Bali), maar dat had net zo goed het gevang kunnen zijn. We hebben vanochtend een scooter gehuurd voor een dag (voor 4 euries) om daarmee de omgeving van Ubud te bekijken. We zijn de stad uitgereden de bergen in op zoek naar een afgelegen tempel. Na een km of 30 hadden we nog geen tempel gezien en vroegen we ons af of we verkeerd zaten. We besloten de weg omhoog verder maar te volgen in de hoop een mooi uitkijkpunt te vinden. Bijna boven aan de berg werden we staande gehouden door politie langs de weg (de hele vakantie nog geen politie op straat te bekennen). De agent vroeg ons om de papieren voor de scooter. Die konden we laten zien. Vervolgens vroeg hij om ons IDP (internatinaal drivers permit). Wij zoeken in onze rugzak....geen IDP te vinden natuurlijk. Ook geen Nederlands rijbewijs trouwens, want die waren we vergeten. Die liggen nog in Holland namelijk. Steef had in een van de reisgidsen al iets gelezen over een IDP, maar was dat vervolgens net zo hard weer vergeten. De agent begon een verhaal over een officiele overtreding, waar een fikse boete aan verbonden is en een bezoek aan de rechter en inbeslagname van de scooter. Mir vroeg al enigszins in paniek wanneer dat bezoek aan de rechter moest plaatsvinden, waarop de agent aangaf dat dat wel even kon duren. Daarna sloeg de paniek bij Mir om in dikke tranen, waarbij ze snikkend vroeg of we nog wel naar huis konden over een week. Steef had de avond ervoor in de reisgids ook iets gelezen over corrupte politie die toeristen langs de weg aanhoudt om ze wat geld af te troggelen, ook wel "bekeuren" genoemd. Op die manier steken ze het geld in eigen zak in plaats van de staatskas te vullen. Mir was hier duidelijk niet van op de hoogte en was duidelijk helemaal van streek. Steef vroeg de agent voor welk bedrag de agent ons zou laten gaan, maar de tranen van Mir hadden een wonderbaarlijke uitwerking. De toon van de agent veranderde compleet bij het zien van een huilende blonde dame, waardoor we er met een waarschuwing afkwamen. Sterker nog, we moesten per se van de agent doorrijden naar de top van de berg om daar een paar mooie foto's te maken. Mir wou z.s.m rechtsomkeer naar Ubud terug om van de scooter af te komen, maar de agent stond erop dat we doorgingen en gaf aan dat hij ons door zou laten gaan als we boven waren geweest en dezelfde route weer terug zouden gaan. We zijn daarom maar braaf doorgereden, met schrik in de benen. Boven aangekomen bleek er inderdaad een uitzichtpunt te zijn over een vulkaanlandschap en een mooi bergmeer, maar daar konden we niet echt meer van genieten. We bleken overigens niet de enige touristen te zijn die door de politie zijn aangehouden, want boven op de berg troffen we meerdere gedupeerde touristen op scooters. Toen we ze vroegen naar hun verhaal, kwamen we erachter dat de tranen van Mir ons toch mooi een fikse boete hebben bespraard, want de anderen touristen hadden in de buidel moeten tasten. De boete bedroeg een niet misselijk 3000 roepiah, oftewel 24 eurocent!
We zijn zo snel al mogelijk weer teruggereden richting Ubud en passeerde zoals verwacht de politiefuik. We mochten gelukkig doorrijden en werden zwaaiend
en met de duim ophoog begroet. Best een spannende ervaring...
Onderweg naar Ubud besloten we toch nog snel even het Elephant Sarafi Park te bezoeken. Een soort pieterburen voor olifanten, opgericht door een Australier. Je kan zittend op een olifant een tochtje door de jungle maken, maar dat stelde niet al te veel voor en het was ook aardig druk. Hebben we dus niet gedaan. Wel hebben we de olifanten van heel dichtbij gezien en hebben we 2 jonkies kunnen voeren. Dat was wel erg leuk, maar we konden nog steeds niet echt relaxen. We reden nog steeds illigaal op een scooter en zater nog een aardig stuk buiten de stad in het midden van de jungle.
Na het olifanten park zijn we daarom als de brandweer naar Ubud gereden en hebben we de scooter 3 uur eerder dan gepland ingeleverd bij de eigenaar. Pas toen voelde we opluchting en zijn we bij zwembad bij het hotel gaan zitten. We zitten trouwens in een bijzonder hotel, dat compleet in Balinese stijl is ontworpen (zie foto's). De kamers zijn groot en we krijgen het ontbijt op onze eigen varanda gerserveerd.
Morgen gaan we het op de fiets proberen. Hier hebben we geen papieren voor nodig of wat voor bewijs dan ook. We gaan met een groep fietsend de heuvels en rijstvelden in de omgeving van Ubud verkennen.
Tot morgen!
Groetjes Steef en Mir
PS
We hebben in dit internetcafe opnieuw een superverbinding. 2 foto's uploaden duurt zo'n 30 minuten. We stoppen ermee en gaan morgen op zoek naar een snellere verbinding. Er zijn een hoop tenten in Ubud met internetmogelijkheden, dus dat gaat misschien wel lukken.
-
03 Augustus 2010 - 17:27
Hans En Marianne:
wat een verhaal! De corruptie viert hoogtij in dat soort landen dus ook bij de politie! Waren de tranen van Mir echt of heel goed gespeeld???? Van die boete hoef je trouwens ook niet wakker te liggen zeg, wel wat anders dan bijvoorbeeld de Franse politie bij een overtreding, dan ben je gelijk platzak. Alles in orde hier, plantjes in tuin hebben weer lekker water gehad, doei H&M
-
03 Augustus 2010 - 17:27
Aad:
Hallo stelletje criminelen,
Ik denk dat je de snelste internet verbinding kan vinden bij Highway op de Jalan Raya Ubud. Dat zit een beetje uit het centrum als je vanaf Monkey Forest Road komt rechtsaf langs de markt en dan na een paar honderd meter lopen aan je linkerhand.
Geniet van Ubud en doe de groeten aan oom agent.
Aad
-
03 Augustus 2010 - 18:39
Wouter En Caroline:
Ik heb altijd al geweten dat er ergens diep in die zus van mij een misdadiger schuil zou zitten. Ook wist ik al dat jij bijna alles voor mekaar kan krijgen, zelfs bij de sterke arm der wet! good job!
we lezen nog elke dag met veel plezier en een bakje onder onze kin de verhalen... geweldig! -
03 Augustus 2010 - 19:38
Jos En Natascha:
Tjemig, weat een verhaal...
Dat je trouwens met die pothelm niet bent aangehouden door de modepolitie is me wel een raadsel...
Gelukkig hebben je tranen je € 0,24 uitbespaard... ;-p -
04 Augustus 2010 - 09:34
Mart:
Tjonge jonge, ik wist niet dat we een crimineel in de familie hadden! Wat een grove overtreding! Gelukkig zijn jullie ontkomen aan die torenhoge boete. En gelukkig blijft een strafblad ook uit. Ik ben wel blij om te lezen dat jullie aan de conditie gaan werken, want dat is wel nodig wil je de komende trainingen goed mee kunnen komen! Ben benieuwd hoe het met de zadelpijn is, haha! Have fun! -
04 Augustus 2010 - 09:38
Saskia:
ik heb net jullie verhaal gelezen! en ik ben blij voor jullie dat je niet die geweldig hoge boete hoeft te betalen, ondanks dat jullie zo'n grote overtreding hebben gemaakt!
Nog veel plezier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
